Als je iets maar vaak genoeg denkt, dan ga je het vanzelf geloven. Zo is er het ene moment niets aan de hand. Maar als iemand dan bezorgd vraagt: voel je je wel goed? dan kun je toch mooi aan het twijfelen gebracht worden. Kinderen met een negatief zelfbeeld hebben vaak repeterende, negatieve gedachten over zichzelf die ze zijn gaan geloven: dat kan ik toch niet! Niemand vindt mij leuk! Ik ben een loser! Ik ben lelijk! Enzovoort…

Talloze complimenten van ouders kunnen hier niet tegenop en komen ook niet binnen. Ouders kijken machteloos toe hoe hun kind zichzelf bestookt met vernietigende gedachten. Dit patroon weerleggen is een aardige klus. In mijn werk met kinderen zit de truc hem erin dat ze zelf aan het twijfelen gebracht worden over hun eigen beoordelingsvermogen.

“Het is je brein maar dat zegt dat je het niet kunt….pas op dat je daar niet intrapt! Ik snap dat jij heel lang dacht dat dingen die je denkt ook altijd waar zijn, maar dat is een instinker eersteklas!” En vervolgens geef ik wat uitleg over de werking van het brein…vinden ze vaak reuze interessant. Eenmaal gewend aan bepaalde gedachten, dan werken die gedachten als een verslaving die je steeds opnieuw in je brein stopt door ze opnieuw en opnieuw te denken. En negatieve gedachten zijn als een magneet voor negatieve nieuwe gedachten……maar, ook andersom!

Kies dus heel bewust wat jij wilt dat je denkt!