Elke ouder gunt zijn kind een goede portie zelfvertrouwen. De kinderen bij mij in de praktijk hebben daarvan dikwijls wat weinig als ze beginnen aan hun behandeling. Een tekort aan zelfvertrouwen ligt aan velerlei problemen ten grondslag. Gefrustreerd vragen ouders wat zij daaraan kunnen doen, want ze geven echt vaak wel complimenten en positieve aandacht aan hun kind. Hoe kan het toch dat dat maar niet aan lijkt te komen?
Zelfvertrouwen komt van binnenuit. Het is vertrouwen in jezelf. Het is dus niet het vertrouwen van je vader of moeder in jou of dat van de juf, dat is eigenlijk andermans vertrouwen. Complimenten aan je kind zijn dus eigenlijk andermans vertrouwen. Zelfvertrouwen is juist niet steeds hoeven vragen of je tekening mooi wordt gevonden, het is erop vertrouwen dat je tekening prima is. Het is ook niet luidkeels roepen dat je de mooiste tekening hebt, terwijl dat allemaal nogal meevalt. Ook dan is er sprake van weinig zelfvertrouwen, want waarom moet dat zo benadrukt worden? Trap daar niet in!
Zelfvertrouwen is vertrouwen in je eigen kunnen evenals vertrouwen in het aankunnen van tegenvallers, een minder goed punt, een minder mooie tekening enzovoort. Hoe vergroot je het vertrouwen van je kind in zijn eigen kunnen? Kinderen hebben nog niet zo veel levenservaring dat ze in alle situaties hebben ervaren dat ze het wel aankunnen. Kinderen met weinig zelfvertrouwen nog minder, want zij gaan dikwijls nieuwe en onbekende situaties uit de weg, durven niet te proberen uit angst voor fouten. Omdat ze het allemaal niet overzien durven ze het niet aan te gaan, moeten steeds opnieuw gerustgesteld worden. Hierdoor lopen ze leerervaringen en potentiële successen mis en zo heb je een neerwaartse spiraal.
Complimenten zijn natuurlijk prima, mits je het niet overdrijft. Maar je kunt meer doen!
Ga geregeld met je kind in gesprek over hoe het zou omgaan met diverse onverwachte situaties. Bijvoorbeeld: wat doe je als je onderweg naar een vriendin een lekke band krijgt? Wat zou je doen als je mij in de winkel niet meer kunt vinden? Wat zou je doen als je niet wordt uitgenodigd voor het feestje van je vriend? Dus niet bespreken als dat daadwerkelijk speelt, juist niet. Laat je kind drie mogelijke oplossingen bedenken voor uiteenlopende situaties en bedenk samen welke de voorkeur heeft. Op deze manier schudden jullie het brein van je kind wakker. Je kind traint zijn brein om na te denken over nieuwe, onbekende situaties. Het leert dat het in staat is om meerdere oplossingen te bedenken en dat het de keuze heeft hoe hij ergens mee om wil gaan. Dat er voor en nadelen aan verschillende keuzes zitten en het leert hoe deze te overzien. In deze gesprekken voelt het zich niet gepusht iets te doen waar hij tegenop ziet, want je begint met fictieve situaties. Zo kun je mét je kind in gesprek blijven in plaats van dat je kind al nattigheid voelt en het gesprek gaat ontwijken.
Een brein dat getraind wordt gaat steeds beter functioneren. Er komt een moment dat je merkt dat je kind uit zichzelf al nadenkt over oplossingen. Het brein gaat nieuwe onbekende situaties als uitdaging zien in plaats van als bedreiging en dat is zelfvertrouwen!
Comments are closed.